Beşiktaş, Spor Toto Üstün Lig’in 10’uncu haftasında Trabzonspor’u konuk etti. Şiddetli müsabaka 2-2’lik eşitlikle tamamlandı. Beşiktaş’ta Valerien Ismael’in taraftarlar tarafından istifaya davet edildiği, Trabzonspor’da Yusuf Yazıcı’nın kırmızı kart gördüğü maçı spor muharrirleri kıymetlendirdi. Usta kalem deneyimli çalıştırıcı hakkında çarpıcı sözler kullandı.
İşte Beşiktaş – Trabzonspor maçı sonrası yapılan değerlendirmeler…
TRABZONSPOR ÇANTADA KEKLİK DEĞİL / CEMAL ERSEN
Haftanın en değerli imtihanı öncesi altı çizilmesi gereken bir bahis vardı. Beşiktaş son maçını 7 gün evvel oynadı. Sakatlar düzeldi, futbolcular hafta uzunluğu bu 90 dakikaya odaklandı. Üstelik rakipler için İnönü stadı üzere bir deplasman cehenneminde konut sahipliği yaptı. Avantajını kullanabildi mi? Hayır, elinin aksisi ile itti.
Diğer yanda Trabzonspor, birebir müddette üçüncü maçına çıktı. Üç günde birbirinden kıymetli müsabakalar. Tıpkı süreçte fizikî ve mental olarak hazırlanmak bizim ligimiz için daima zordur. Bu ağır trafikten en az hasarla çıkmak her babayiğidin harcı değil. Lakin ne yaptı Trabzonspor? Futbol aklı, inancı, fırsatçılığı, duran top tertipleri ve şut denemeleriyle skor üretmeyi denedi. Bu şartlarda aldığı puan altın kıymetindedir. Galibiyet kadar değerlidir, dönem sonu göreceğiz sonucunu.
Futbol kalitesi vasatı aşmayan bir birinci yarı izledik. Üç gol vardı fakat ikisi savunma kusurlarından gelince bu düzeydeki kadroları nasıl eleştirmesin beşerler?
Beşiktaş beklendiği üzere baskı kurup fişi erken çekmeyi planlamıştı aşikâr ki. On dakika sürmedi, saman alevi üzere söndü. Hesapta olmayan ise Trabzonspor’un sürpriz golcüleri idi! O denli ya, forvet diye transfer edilen ve bu maça kadar siftahı olmayan Maxi Gomez’in savunmacıların üzerinden topu ağlara göndereceğini nasıl hesap edebilirdi Valerien İsmael? Gomez ve bordo-mavili grup kendine geldi.
Bakın bu kadar yorgunluk, konsantrasyon eksikliğini birlikte getirir. Beşiktaş’ın tıkır tıkır işleyen sağ-sol kanat tertipleri eski tadını vermese de, Rosier’in kestiği ortaya kaleci Uğurcan ve en az iki kişi daha müdahale etmeliydi. Müdahale geldi lakin Larsen’den. Çok şanssız bir andı, kendi kalesini gördü.
Ya sağlam ve canlı durması gereken Beşiktaş cephesi? Bu sefer rakibe nazire edercesine sahneye çıkan Masuaku oldu. O denli bir noktadan geri pas yaptı ki, hani Larsen inip Trezeguet’e o topu verse, ayakta alkışlanırdı. Mısırlı affeder mi? Kesti faturayı.
İşler güzel ya da makûs giderken devre ortasında soyunma odalarındaki talimatlar kıymetlidir. En kritik kısımdır zira. Beşiktaş teknik yöneticisinin agrasif halini bizim hocalara benzetiyorum. “Ya daima ya hiç” dediğini kestirim ediyorum. Kaçı anladı bilmiyorum lakin, tekrar harikulade bir baskıyla başladı grubu.
Trabzonspor yeniden grup savunmasına döndü. Bu yorgunlukta kolay değil. Beşiktaş her şeyi denedi galibiyet için. Cenk’in golü asla tesadüf değildi. İkinciyi yapmak ona moral verdi.
Abdullah hocanın atılımları kıymetliydi. Artık performansını sorgulaması gereken Abdülkadir Ömür’e 56 dakika dayanabildi. Gomez’in yerine de Umut’u alarak atağa taze kuvvet kattı. Bardhi de rolünü aldı. Sonra direnç için Siopis ve Yusuf Yazıcı değişiklikleri geldi. Sonuç verdi mi? Yazıcı’nın son dakikadaki faulünün izledikten sonra kırmızıya dönmesi VAR’ı tekrar tartışılır hale getirdi. Ağır bir karardı bence.
Trabzonspor’un bu şartlarda kazandığı puan, galibiyet kadar kıymetli. Bu türlü bir deplasmandan eli boş dönmemek küçümsenemez. İki sefer öne geçmesine rağmen neden berabere kaldığını soranlara cevabım; karşısındaki rakip bu şartlarda uğraş etse, mazeretiniz ne olurdu?
Trabzonspor uygun yolda. Hocayı ve oyuncuları eleştirmekten vazgeçin. Futboldan anlamayanların acımasız tenkitleri ekiplerine ziyan veriyor. Haydi çıkın, siz oynayın bu koşullarda! Üç puan değerlidir bu deplasmanda, alınmış beraberlik üç puan kadar değerlidir.
TRABZONSPOR SALLADI ANCAK YIKAMADI / AKSAL YAVUZ
Süper Lig’de iki ileri, bir geri giden Trabzonspor’un Monaco’ya uyguladığı farklı galibiyet tarifesi; Avrupa’da yankı uyandırmasının yanı sıra hem toplulukta morallere tavan yaptırdı hem de oyuncuların özgüvenini yerine getirdi…
Merak edilen, Avrupa’da ses getiren Trabzonspor’un, Beşiktaş başta olmak üzere öteki şampiyon adayı ekiplere İstanbul’dan ‘Geri dönüşün’ sinyalini gönderip göndermeyeceğiydi!
İlk yarının kısa bir özetini geçecek olursak, birçok maça yüksek tempo eşliğinde başlayan, oyunu daima kanatlara yaymaya çalışan, iştahlı oynayan çalışan siyah-beyazlı ekibin oyuncularının topla birlikteliğine müsaade eden Trabzonsporlu oyuncular, ayağa süratli ve isabetli paslarla oyunu örerek sonuca gitmeyi çalıştılar, karşılığını da aldılar…
Atılan üç gol de bordo-mavililerden geldi, Gomez ve Trezeguet rakip ağları, Larsen kendi ağlarını havalandırdı…
İkinci yarıya Beşiktaş daha tesirli başladı fakat 59’da Bardhi, Ersin ile karşı karşıya kaldığı durumu gole çevirse skor çok daha farklı olabilirdi.
Cenk’in golü sonrası moral bulan Beşiktaşlı oyuncular, tribünlerin de takviyesiyle kanatları kullanarak tempoyu artırmaya çalışsa da Avcı’nın öğrencileri yanılgı yapmadı…
Netice itibariyle keyifli, bol gollü bir derbi izledik… Anlayacağınız Trabzonspor salladı lakin yıkamadı!
Trabzonsporlu oyuncular, iki defa öne geçtikleri maçtan bir puanla ayrıldıkları için moralleri bozulabilir fakat konutunda taraftarının dayanağıyla tesirli oynayan Beşiktaş üzere şampiyon adayı bir gruptan puan alarak Trabzon’a dönmeleri pek iyi…
Böylelikle öteki şampiyon adayı kadrolara da İstanbul’dan bildirisi vermiş oldular…
BİR ‘WİNNER’ ARANIYOR / ATİLLA GÖKÇE
Karman çorman bir maç izledik… Birinci yarıda topa sahip olan mesken sahibi Beşiktaş topu kullanamadı. Uzun paslarla atağı tercih ettiler. Saha bitti, top çizgileri geçti ancak en az on sefer gördük ki o top ekip içinde adamdan adama geçmedi.
Weghorst Trabzonspor’un kıskacındaydı Vitor Hugo ve Bartra adım attırmıyordu. Zavallı Hollandalı ne ceza alanına girip kendisiyle duvar yapabilen bir arkadaş buldu ne başına isabetli bir pas alabildi. Tekrar de düzgün niyeti ve gücüyle, Cenk’in golündeki konumun başlangıcında hiç değilse direği buldu.
Trabzonspor, Monaco yorgunu ya da zafer sarhoşu muydu? İkisi de değildi. Güya Monaco galibiyetiyle Muhteşem Lig’in efendisi olduğunu da hatırlamış İstanbul’da tazelenmiş bir iştah ve güçle maça yükünü koymuştu.
Valerien İsmael’in hangi taktiği verdiğini merak ederken, Trabzonspor’un kazandığı birinci korner atışında Bakasetas’ın gönderdiği topa Maxi Gomez’in baş vuruşunu izledik. Meşin yuvarlak ağlardaydı. Hayret o atış sırasında Gomez topa baş vurmadan evvel Beşiktaş savunmasından tek oyuncunun ilaç için havaya sıçrayıp perdeleme yaptığını göremedik. Sonrasında peş peşe iki kusur.. Evvel Rosier’in sağdan kale ağzına gönderdiği topa karambolde son yüklenen Larsen oldu. Şaşırdı çocuk, topu kendi kalesine gönderdi. Az sonra da Masuaku, o denli kör bir pas attı ki Trezeguet Beşiktaş ceza alanında buluşuverdi meşin yuvarlakla… Golü atmak hiç de güç değildi.
Valerien İsmael’i eleştirenler haksızlık yapıyor evet. Fesat bir kampanya ile Başkan’ı da üzüyorlar… Tamam da… Bu maça Dele Alli ile başlamak, sakatlanan Ghezzal’ın yerine Redmond’la devam etmek küsurdu. Kanatta yalnızca NKoudou ile yalnız kalan Beşiktaşlılar ortadan kısır ataklarda da topu çabuk kaybettiler. Muleka ile Cenk Tosun kenarda beklerken Beşiktaş vakit hovardalığı yapıyordu. Geçen hafta İsmael’in Cenk Tosun’a daha fazla mühlet vermesini önermiştim. Valerien 68’de Cenk’i ve Gedson’u oyuna sokarak ikinci yarıda yüksek tempoyla estirdiği rüzgarın karşılığını da nihayet aldı. Evvel Weghorst’un direkten dönen vuruşu sonra da Cenk Tosun atletik bir marifetle Uğurcan’ı avlaması. Ne demişler: Yenemiyorsan, yenilme!
Bu maçtan sevinçle çıkan kadro kuşkusuz Trabzonspor. Onca yorgunluk maratonundan güçlü bir rakibe yenilmeden dönmek elbette kıymetlidir.
Beşiktaş açısından bakarsak… İsmael oyuna Dele Alli ile başlarken, Redmond’u sokarken kusurluydu. Cenk Tosun’u sağ kanatta Ghezzal’ın, solda NKoudou’nun yerine rastgele bir kanatta oynatabilirdi. Hele Muleka’yı oyuna almak için 84’ü beklemese tahminen de maçı kazanabilirdi. Neyse ki Cenk Tosun’u unutmadan alana sürüp 1 puanı kurtarabildi. Uzun lig maratonlarında ”Kazanan Takım” (Winner) olmak çok kıymetlidir. Başakşehir, Fenerbahçe maçlarından sonra dün de gördük ki Beşiktaş bu yıl bu türlü bir özellik sergileyemiyor. Zira İsmael bir (winner) değil!
Trabzonspor ağır maç programından ve ruhsal baskıdan bunalabileceği bir devirde vakit zaman sert ve hırçın oyunla Beşiktaş’a güç bir gün yaşattı… Maçın başında Hamsik’in Salih Uçan’ın ayağına kramponla basması ve Ali Şansalan’ın bu harekete sarı kart göstermemesi yanılgıydı. VAR ikazıyla Yusuf’a kırmızı kart göstermesi ise yanlışsız karardı. Bu arada… Sevdiğimiz bir futbolcudur Yusuf… Memlekete uğramışken kendisini yenilemesini, grubuna daha fazla takviye vermesini bekleriz. Böylelikle Herr Kuntz da Cenk’le ikisini hatırlayabilir hiç değilse.
HESAPTA OLMAYAN İŞ KAZALARI / BİLAL MEŞE
Futbol ismine çok keyifli bir birinci yarı izledik dersek abartmış olmayız. Temposu yüksek, çaba derseniz kusursuz… Baskı, pres ve goller, yani her şey var.
Hesapta olmayanlar, yani iş kazaları… Larsen kendi kalesine golü atıyor, Masuaku, Gomez’e asist yapıyor! Eee futbolun içinde bunlar da var. Bu tip sakarlıklar, oyuna öbür hoşluklar katıyor, heyecanı bir tık daha üst çıkarıyor.
Bu yarıda atılan üç golü kantara çıkaralım. Gomez, Trabzonspor’un ileri uçtaki golcüsü, yani onu yalnız bırakmayacaksınız, radarınızda olacak! Beni asıl şaşırtan, Saiss’in yerine on birde alana çıkan Montero tercihidir. Montero, yanılmıyorsam Alanya maçında 45 dakika oynadı. Pekala Valerian Ismael, elinin altında Welinton varken, niçin o arkadaş? Kaldı ki Welinton, uzunluklu – poslu, artı, fiziğini de çok düzgün kullanıyor. Gördük ki, Gomez hava toplarında epeyce tesirli… Attığı birinci golde bunu gördük. Gerek Tayyip Talha, gerekse Montero onu denetim etmekte kasvet çektiler.
Trabzonspor, Beşiktaş dersini uygun çalışmış. Hakikaten savunmayı sağlam tuttular, rakibe boş alan bırakmadılar, bilhassa N’Koudou’ya adeta gözaltında tuttular. Weghorst, forvette tahminen klasik olacak, çok yalnız kaldı. Bir durum yakaladı, ona da Uğurcan vize vermedi.
Hep söyledik, Ghezzal varsa durum üretirsiniz. Gerçekten Larsen’in kendi kalesine attığı golde onun hissesi olduğu kadar, Rosier’in de çabukluğu ön plandaydı. Ne var ki Ghezzal’e nazar değdi, sakatlanıp, yerini Redmond’a bıraktı.
Kuşkusuz Masuaku, Kartal’ın bence en uygun transferlerinden… Gelin görün ki o denli bir yanılgı yaptı ki, o da şaşırdı, biz de ona yakıştıramadık! Sanırım Larsen’e nazire yaparcasına Trezeuget asist yaptı, deneyimli futbolcu bu piyangoyu kaçırır mı, elbette kaçırmaz! Bu yarıda Salih Uçan’ın estetik içeren bir şutu var, ona da Uğurcan müsaade vermezken, Weghorst’un da bir fırsatı golle taçlandıramadı.
Bu işin ustası falan yok. Örnek mi Souza… Kartal’ın baskıyı öne çıkardığı anlar, Bardhi’ye o da asist yaptı, Allah’tan dışarı attı. Birtakım ataklar vardır, karşılığını alırsınız. Dele Alli çıktı, yerine Cenk Tosun girdi, üç dakika sonra hocasını utandırmadı. Weghorst’un baş şutunda direkten dönen topu tamamladı, skoru eşitledi. Son yirmi dakikasında Kartal, adeta rakip kaleye park etti, harikulade bir baskı kurdu, Ugurcan’ı geçecek kramponu orta ki, bulasınız!
Trabzon o denli yahut bu türlü istediğini alıp, konutuna döndü. Kartal ise kan kaybetmeye devam ediyor.
Gelelim orta hakem Ali Şansalan’a… Faullerde adeta ikili standart uyguladı, ne Beşiktaş’ın ne de Trabzon’un senin kıyağına ihtiyaç yok, bilesin hocam. Örnek Cenk Tosun ve Weghorst’un mücadesi, ikisini de zıt verdin! Yusuf, Gedson’a arttan müdahelesi kırmızının babası! Sen sarıyı çekiyorsun, neyse ki VAR’da Serkan Tokat var. Sen pas geçtin, o geçmedi, uyardı. Üstelik burnunun dibinde!